Het besluit om de relatie te beëindigen is al een poosje geleden gevallen. Je woont misschien nog niet, of misschien al wel, apart. De kinderen reageerden verschillend op de mededeling dat jullie uit elkaar gaan. Boos, verdrietig, gelaten of misschien wel schijnbaar onaangedaan. Nu hebben jullie gekozen voor mediation bij de scheiding om samen afspraken te maken en de scheiding officieel te maken.
De mediator geeft aan dat hij/zij graag een gesprek met de kinderen wil voeren. “Waarom” vragen jullie je af. Een scheiding mediator is er ook voor het kind!
Uit de praktijk: mediation met kinderen
Broer en zus zitten er klaar voor. Ze zijn 10 en 13 jaar. Ze vinden het heel erg spannend, dat merk je aan hun gewiebel en gegiebel. Ik vind het ook altijd weer spannend; hoe gaan de kinderen reageren? Wat vinden ze van het gesprek, wat vinden ze van de scheiding van hun ouders en de omgangsregeling die zij voor hen hebben afgesproken?
Ik begeleid hun ouders bij het maken van afspraken. Hij is een stoere brandweerman met een klein hartje’, zij wil het goede voor iedereen en vindt het lastig om eindelijk voor zichzelf te gaan staan.
Als ik aan hun kinderen vraag hoe het ging toen ze hoorden dat hun ouders gingen scheiden, beginnen ze allebei direct te praten. Ze hadden al een tijdje in de gaten dat er veel spanningen en ruzies tussen hun ouders was. Ze snappen wel waarom hun ouders uit elkaar gaan, ze zitten elkaar in de weg en ze willen rust.
Ik vraag de kinderen hoe het met hen gaat
Op dat moment zie ik bij de dochter een verdrietige blik en de zoon doet zijn uiterste best om zich groot te houden en zegt “maakt mij niet uit”. Ik leg uit dat het een verdrietige situatie is en dat er ook voor hen heel veel gaat veranderen en dat het helemaal niet erg is dat je hier verdrietig en soms ook boos over bent.
Ik vraag hen of zij hier met elkaar over kunnen praten. Daarop antwoorden zij dat zij dat wel vaak doen, maar niet als hun ouders er bij zijn. Op de vraag met wie zij er nog meer over kunnen praten geven ze aan dat de zoon veel met vrienden op school praat die ook gescheiden ouders hebben en de dochter praat regelmatig met haar mentor. Zij heeft iedere week een gesprekje met hem en dat lucht erg op.
Mediation met een lach en een traan
Uiteindelijk heb ik met de kinderen best een leuk mediator gesprek met af en toe een lach en een traan. Ze hopen dat hun moeder een leuk huis gaat vinden waar ze allebei een eigen kamer krijgen. En dat het in de buurt van hun huis nu is, waar papa blijft wonen, zodat ze niet te ver hoeven te fietsen als ze eens naar papa willen door de week.
Op mijn vraag of ze zich ook zorgen maken, zegt de zoon direct dat hij niet wil dat papa een nieuwe vriendin gaat krijgen die zich dan met hem gaat bemoeien. Maar dat zal hij dan wel duidelijk laten merken… De dochter maakt zich meer zorgen over hoe papa dan voor zichzelf moet zorgen, het huis schoon moet houden en iets gezonds voor zichzelf gaat koken. Hij kan helemaal niet koken, dat deed mama altijd.
Kinderen maken zich zorgen over hun ouders
Wat vind je belangrijk als papa en mama straks ieder hun eigen huis hebben? ‘Dat we nog af en toe met z’n allen iets doen, liefst iedere week,’ zegt de dochter. Haar broer zegt dat dat niet realistisch is; hij hoopt meer op eens per twee maanden.
Wat zouden jullie nog willen zeggen tegen je ouders? Dat ze hopen dat papa en mama weer gelukkig worden als alles geregeld is, en dat ze dan allebei hopelijk niet meer zo snel boos worden. Zulke schrijnende zaken hoor ik vaker: de kinderen maken zich zorgen over hun ouders.
Wat vonden jullie van dit gesprek? Beiden zeggen tegelijk dat het ze het fijn vonden om even met iemand anders te praten, maar dat ik het maar beter niet tegen hun ouders kon zeggen.
Kinderen gaan ook door rouwproces
Kinderen gaan ook door een rouwproces heen, net als de scheidende partners. Net als volwassene, beleeft ook ieder kind zo’n rouwproces anders en in een verschillend tempo. Bij rouw hoort in meer of mindere mate ontkenning, boosheid, verdriet en nog veel meer andere emoties. Bij jonge kinderen zie je vaak een terugval in het gedrag, b.v. dat ze weer in hun bed gaan plassen.
Meestal zijn ouders voor hun kinderen de eerst aangewezene om te praten over wat ze dwarszit. Maar wat ze dwarszit, de scheiding, heeft juist met die ouders te maken. Best lastig om met je moeder te praten over je eigen gevoelens als je moeder eigenlijk vooral boos is op je vader. En moeilijk om te merken dat je vader verdrietig of boos wordt als je vertelt waar je last van hebt.
Verscheurd gevoel
Natuurlijk gaat het niet bij alle kinderen op dezelfde manier. Maar vaak, soms bijna ongemerkt, maken kinderen zich zorgen om één of beide ouders, en proberen ze hen te beschermen. Soms gaat dat zover dat kinderen partij kiezen voor een ouder, ondanks het feit dat ze ook van de andere ouder houden.
Als je twee dierbaren ziet ruziemaken, dan voelt dat verscheurd. En ook al doen je ouders nog zo hun best om er voor je te zijn, over dat verscheurde gevoel kun je niet vrijuit praten, met iemand die aan één kant van die scheur zit. Als kinderen met een mediator in gesprek gaan over de scheiding, kan dit helpen bij de verwerking.
Kind en mediator opgelucht na gesprek
Een gesprek met een mediator is geen wondermiddel en ook geen therapie. Het is meer een mogelijkheid om als kind je verhaal te vertellen zonder je in te moeten houden, zonder te hoeven bedenken of het pijnlijk is om aan te horen. De mediator zit ten slotte niet aan een kant van die scheur. En iedereen weet dat het op z’n tijd kan opluchten om ongezouten je verhaal te kunnen doen.
Geen brevet van onvermogen!
Het kan voor kinderen ook fijn zijn om via de mediator hun ouders dingen te laten weten, die ze zelf niet zo makkelijk gezegd krijgen. En om je zorgen te delen is altijd fijn.
Ook is het zo dat, als kinderen daar expliciet toestemming voor geven, er soms hele waardevolle tips voor de zorgverdeling en omgangsregeling tussen de ouders worden doorgegeven. Al was het maar omdat het makkelijker is om tegen een ander dan je ouders te zeggen wat je echt het liefste wil.
Ouders voelen het soms als een brevet van onvermogen, dat het voor hun kinderen goed zou zijn om met iemand anders te praten over de scheiding. Het gaat heus wel goed met mijn kinderen en ze kunnen bij mij ook terecht. Dat is heel mooi en houden zo, maar dat extra stukje opluchting bij een mediator, dat gun je ze toch ook?
De mediators van Resolve begeleiden stellen om hun scheiding zorgvuldig te regelen. Onderdeel van de dienstverlening is een apart mediator gesprek met kinderen.
Meer informatie over scheiden met kinderen vind je hier.
