Co-ouderschap na de scheiding (boektip)
Anne Marie Baud (mediator) bespreekt het boek: ‘Zo kan het dus ook’, Een nieuw leven als single ouder door Lykele Muus over co-ouderschap.
Lykele Muus vindt dat er nog te weinig wordt geschreven over geslaagd co-ouderschap. Met zijn boek, waarin hij vertelt hoe het hem vergaat als co-ouder, wil hij (aanstaande) co-ouders een hart onder de riem steken. Het is een fijn geschreven, positief boek geworden, dat lekker vlot leest.
Op het eerste gezicht zou dit boek misschien ‘over de top’ positief kunnen overkomen. Het lijkt wel alsof Lykele en zijn ex M. het ideale stel zijn en dochter N. het supergoed getroffen heeft. Zo goed dat de lezer die wat meer moeite heeft om het co-ouderschap goed vorm te geven, er op zou kunnen afhaken.
Mijn advies zou zijn, niet doen, dat afhaken, want Lykele komt wel degelijk met alle hobbels en zegt daar bijzonder nuttige dingen over. Een mooi voorbeeld is hoe met je kind te praten over de scheiding. Lykele en zijn ex bereiden zich heel degelijk voor en advies.
Kinderen vergeten nooit wat je ze laat voelen
‘Geef geen antwoorden op vragen die niet gesteld zijn’ krijgen ze als boodschap mee. Zo geef je je kind de kans om op het eigen tempo te verwerken wat er gaat gebeuren. “Het allerbelangrijkste was niet de informatie die N. van ons zou ontvangen, maar het gevoel dat we haar gaven. Mensen vergeten vaak wat je zegt en wat je doet, maar nooit wat je ze laat voelen.”
Hoe ga je om met je eigen schaamte en schuld over de scheiding?
Lykele is er stellig van overtuigd dat een kind meer heeft aan een goede scheiding dan aan een slecht huwelijk. En wat is dan een goede scheiding? Lykele gaat ervan uit dat een relatie een ‘houdbaarheidsdatum’ heeft. Scheiden is dus geen falen, maar accepteren dat de relatie over de datum is.
Deze kijk op de zaak helpt om de onvermijdelijke gevoelens van schuld en schaamte te kunnen behappen, voor jezelf als ouder en voor je kind. Vanuit schuldgevoel gaan ouders soms hun kinderen veel toestaan, ze een beetje verwennen. En vaak vinden ze het als ouders ook moeilijk om daar samen één lijn in te trekken. “Duidelijke grenzen zijn voor kinderen ontzettend belangrijk, dat zal iedere ouder beamen, maar nog belangrijker is het gezamenlijk handhaven van die grenzen.”
Hoe doen andere co-ouders het?
In het boek staan ook stukjes van interviews opgenomen met andere alleenstaande ouders, waaronder een aantal bekende Nederlanders. Sommigen zijn ook co-ouder, en sommigen staan er helemaal alleen voor. Naast leuk om te lezen, zijn het ook hele nuttige inkijkjes in het leven en de hobbels van het alleenstaande ouderschap.
Ook het liefdesleven na de scheiding komt ter sprake, en hoe goedlopend co-ouderschap best een beetje een sta-in-de-weg kan zijn voor een nieuwe liefde…
Door het boek heen geven alle geïnterviewden, inclusief de schrijver zelf, hun belangrijkste tips voor (aanstaande) co-ouders. Zeer uiteenlopende tips, waar voor iedereen wel een passende tussen zit.
Dit boek moet je in huis hebben, zodat je het af en toe gefrustreerd in een hoek kunt smijten en af en toe kunt oppakken om hoop, hulp en nuttige tips uit te putten.
Meer lezen:
