Na de scheiding samen de woning aanhouden
Na de scheiding samen eigenaar blijven van de woning. Waar moet je opletten? Als u ervoor kiest uw huis onverdeeld te laten, blijft u beide eigenaar van de woning. Vaak blijft één van de partners er wonen. Het is dan van belang u goed fiscaal voor te laten lichten en vooraf goede afspraken te maken. U krijgt bijvoorbeeld te maken met de 2 jaarsregeling. Voorkom dat u na een tijd voor vervelende verassingen komt te staan.
Vragen in deze situatie zijn: wie, betaalt wat van de hypotheekrente? Wie is de eigenaar van de woning? Vaak is men elk voor de helft eigenaar, maar ook andere verhoudingen zijn mogelijk.
Wat betekent het om na de scheiding samen eigenaar te blijven?
Als je besluit de gezamenlijke woning na de scheiding onverdeeld te laten, blijven beide partijen eigenaar van het huis. Dit betekent dat jullie samen verantwoordelijk zijn voor het onderhoud, de hypotheek, en de belastingen die bij het bezit van de woning komen kijken. Vaak blijft een van de ex-partners in de woning wonen, meestal degene die zorgt voor de kinderen, terwijl de ander op een andere plek gaat wonen.
Deze situatie brengt zowel financiële als fiscale consequenties met zich mee. Daarom is het belangrijk om bij dit soort beslissingen goed fiscaal advies in te winnen. Een van de belangrijkste regelingen waarmee je te maken krijgt, is de zogenoemde 2-jaarsregeling. Deze regeling bepaalt dat de vertrekkende partner slechts gedurende twee jaar bepaalde fiscale voordelen kan behouden. Daarna vervallen deze, wat het gezamenlijke bezit van de woning duurder kan maken.
Wie betaalt wat?
Een van de eerste vragen die opkomt, is wie welke kosten voor zijn rekening neemt. Dit zijn enkele van de belangrijkste vragen en afspraken die jullie moeten maken:
- Wie betaalt de hypotheekrente?
- Wie draagt de lasten van onderhoud en verzekeringen?
- In welke verhouding zijn jullie eigenaar van de woning?
Meestal zijn beide ex-partners voor de helft eigenaar, maar andere verdelingen zijn mogelijk. Het is belangrijk om deze verhouding duidelijk vast te leggen, want dit heeft gevolgen voor de belastingaftrek en voor de eigendomsrechten.
Voorbeeldsituatie: Eva en Sander
Eva en Sander besluiten dat Eva met de kinderen in de woning blijft en dat Sander elders gaat wonen. Ze zijn beide voor de helft eigenaar.
Sander betaalt 100% van de hypotheekrente, te weten €1000. Gedurende de eerste 2 jaar wordt dit voor 50% gezien als hypotheekrente en de andere 50% als partneralimentatie in nature. Per saldo heeft hij voor 100% aftrek, aangezien partneralimentatie aftrekbaar is. Voor Sander betekent dit, dat hij 42% terugkrijgt van de belasting, dit is € 420 euro.
Voor Eva geldt dat zij 50% opvoert als betaalde hypotheekrente, die ze kan aftrekken. Over de andere 50% van de ontvangen partneralimentatie betaalt zij belasting. Per saldo is dit 0.
Na 2 jaar vervalt 50% aftrek
De situatie veranderd na 2 jaar. De hypotheekrente aftrek van diegene die vertrokken is vervalt. Dus de 50% hypotheekrente is niet meer aftrekbaar.
Als Eva en Sander de situatie zoals die was laten voortduren, wordt hun huis netto duurder, aangezien ze 50% aftrek missen. Dit betekent dat ze €210 euro niet meer terugkrijgen; de helft van de € 420 die ze voorheen kregen (dit is los van de bijtelling van het eigen woning forfait, die ook invloed heeft).
Willen ze dit voorkomen, dan moet de woning voor de termijn van 2 jaar verkocht zijn. Andere opties zijn dat Eva mee gaat betalen of dat ze samen kiezen voor een andere verdeelsleutel.
Oplossingen voor de situatie na twee jaar
Er zijn verschillende opties om de financiële last te verlichten na het verstrijken van de twee jaar:
De woning verkopen: Als het mogelijk is, kan de woning voor het verstrijken van de twee jaar verkocht worden. Hiermee voorkom je het verlies van de hypotheekrenteaftrek en verdelen jullie de opbrengst van de verkoop.
Aanpassing in de betaling: Eva kan ervoor kiezen om een groter aandeel van de hypotheeklasten te betalen, zodat de kosten eerlijker worden verdeeld.
Herziening van de eigendomsverhoudingen: Als beide partijen toch de woning willen aanhouden, kunnen zij ervoor kiezen om de eigendomsverhouding aan te passen, zodat de financiële last ook eerlijker wordt verdeeld.
Het belang van een scheidingsconvenant
Om misverstanden te voorkomen en alles goed te regelen, is het cruciaal om de afspraken vast te leggen in een scheidingsconvenant. Dit document legt vast wie waarvoor verantwoordelijk is, hoe de eigendomsverhouding is verdeeld, en welke kosten door wie worden gedragen. Ook worden hierin afspraken gemaakt over de looptijd van de financiële verplichtingen en eventuele herzieningsmomenten.
Een mediator kan helpen om deze afspraken helder en inzichtelijk te maken. Door de hulp van een professional in te schakelen, kunnen Eva en Sander voorkomen dat er in de toekomst conflicten ontstaan over de woning en de bijbehorende kosten.
De emotionele kant
Naast de financiële en fiscale aspecten is er ook een emotionele kant aan het behouden van de gezamenlijke woning. Het huis kan voor beide ex-partners een symbool zijn van hun verleden en hun gezamenlijke tijd, wat emoties kan oproepen. Vooral als een van de partners elders gaat wonen, kan het moeilijk zijn om te zien dat het huis “nog steeds” gedeeld is.
Het is belangrijk om eerlijk te zijn over gevoelens en verwachtingen. Door vooraf duidelijke afspraken te maken en open te blijven communiceren, kunnen veel conflicten worden voorkomen. Het helpt ook om een mediator in te schakelen voor bemiddeling, mocht er toch onenigheid ontstaan.
Hoe nu verder?
Het gezamenlijk aanhouden van de woning na een scheiding kan voordelen hebben, maar brengt ook uitdagingen met zich mee. Het is belangrijk om een goede balans te vinden tussen de financiële, fiscale en emotionele aspecten. Goede afspraken in een scheidingsconvenant zijn daarbij essentieel. Laat je goed adviseren en schakel indien nodig een mediator in om deze complexe situatie in goede banen te leiden. Zo kunnen beide partijen, zelfs na de scheiding, op een stabiele basis verder met hun leven.
Lees meer: Alles over scheiden met koophuis.